2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
855
Okunma

Geceye uzandı vakit
Şiir tütüyor kalem
Siyahın içindeki beyaz gibi
Ufuksuz denizleri aşıyor gözlerin..
Karanlığa boğuluyor sessizlik...
Zihnimin içinde her vakit sen .
Gece Arşa vurunca sensizlik..
İçinde o sen olmayan ..
Bu şehir benim değil artık
Bir kar coğrafyasında kaldı çocukluğum.
Çok üşüyorum..
Not:Yanmışın halinden ne bilsin ham ,
Sükut gerektir bize gayrı
Vesselam.
5.0
100% (4)