Oturmuşum bankına bir parkın,
Sessizlikte kalmak istiyorum,
Duymak istemiyorum, çığlıklarını, çocukların,
Sevdasal oynaşları görmesin gözüm,
Olsun tüm yalnızlıklar benimle,
Kaygılı kırışıklarında
Yaşlansın yüzüm.
Tutunmak isteye karşıki kayaya,
Kaydıkça kırılan dallarıyla sarmaşıklar,
Elimi tutmayan ellere değil sitemim,
Yaptığım yanlışlıklar.
Kapatsam da göz kapaklarımı,
Bakışlarımdaki saplantı, kızıl bir nokta,
Orda toplandıkça kör düğümleri yaşamın,
İşkenceci, zebani duygularım ayakta.
Biri, yıllarca kahrımı çekmiş,
Küllenen ateşinde pişmiş nimetler,
Birinin günahı sadece aşkım,
Elinde kalan, söz verdiğim emanetler.
Presçe, sıkışmışlığında yüreğim, iki aşkın,
Dönemem, çözüm yok ölümden başka,
Çaresizliğimde kararım, yaşam defterine
Koymak, tek nokta,
İki aşka.

Ahmet İDRİSOĞLU Kastamonu 22.Mart.2008 18.25