Yıkıldı gönül dağım, etmedim ki  şikayet,
Rüzgârın savurduğu,bağların gülü nerde, 
Ölülerin şehrinde, rahat uyursam şayet, 
Halime şükredeyim,mahşerde  huzur verde,
Taştan pencere yaptım,tülü  topraktan perde. 


Bir ömür geldi geçti kanayan bir yarasın,
Saçlarını ben değil, artık rüzgâr  tarasın, 
Bende değil ellerde, mutluluğu arasın,
Gelipte ağlamasın, beni gömdüğü yerde,
Taştan pencere yaptım,tülü  topraktan perde.


Seyrine dalıp uçtum sanki vuslatta vakir, 
İkrar’ım aşk’tır benim, görmeyeceksin hâkir,
Bir suç mu işledi ki, seni seven bu fâkir,
Ben mezarda uyurum sen muradına erde, 
Taştan pencere yaptım,tülü  topraktan perde.


Saçların efkârlansın, savrulsun tozun biraz, 
Bilirim her efkârın, sonrası hüzün biraz,
Namâzım kılınırken,utansın  yüzün biraz, 
Mefta rahat uyusun, altına yaprak serde,
Taştan pencere yaptım,tülü  topraktan perde. 


Duvarlarım örüldü, artık karanlık çöktü,
Yaşlandı koca çınar, yapraklarını döktü,
Hoyrat esen fırtına, gönül dağımı söktü, 
Hesabım sorulurken, gül yüzlüm düştüm derde,
Taştan pencere yaptım,tülü topraktan perde. 


////////////        ////////////////


YAZDIĞIM BU ŞİİRLER BÖYLE TADIYLA KALSIN 
KİRLENMESİN AŞKIMIZ BIRAK ADIYLA KALSIN 

.....................................................

05-02-2016


HARUN YILDIRIM 




Vakir (yuvaya girmis kuş .vuslata yuva yapmışım manasindadir)