Karanlık yanlızlığın simgesidir.
Rüzgarlar estiğinde
Her çatırdayan dalın ,
Gönlün çatısındaki
İnceliğinden parcalar ayrılan
Duygu yoğunluğun bir kısmıdır.

Yanlızlık sardığında benliğini
Efkarlıgın deminde .
İçinde bir ısıya ,
Bir soğukluk nezinde ,kalbin
Kalp kapakcıkları nem tutar.

Yanlızlıktan anlatamadım belkide
Duygulara sevgiden mahal vermedik
İnsan özlüyor , özlem duyduğu insana
Ama insan özlemiyor ,
özlem duymadığı insana ..

Sevgide mahal yok yanlızlıklara
Duygunun yoğunlugundan
Izdıraplara ,yol açıldı kandıranlara
Kanmamak , sevgiyi kullananlara
Kalben kanmak, sevgiyi hiç tatmayanlara

Kabin yüregindeki sevgidendir
Belkide her sevgin azaldığında
Bedenen , ruhmen değil
Kalbe yenik düştüğündendir.

Tez ayaklı oluşundan
Sana yetişemedim
İzini arayıp , bulamadım
Gönül tellerinde.....

Sevgiyi kalbimizde barındırıp
Sevgi pimin elimizde tutup
Çekemeyip , patlatamayanlardık
Yanlızlığın eşiğinde. ....

Celal AYDIN