Sevmek birbirine değil, birlikte aynı noktaya bakmaktır. exupery
Abdullah Cemek
Abdullah Cemek

bü'yükşehir

Yorum

bü'yükşehir

0

Yorum

2

Beğeni

0,0

Puan

722

Okunma

bü'yükşehir


naralar atılıyor sokaklarda,
bir çekmeceye sıkışmış ömrüm.
yangınlar,
fırtınalar,
sisli bir ormanın ortasında..
ah çekiliyor canım toprağa.

köy işi bir ekmeği özlüyorum,
sonra biçmeyi ektiğimi.
topraktan bir çanağın içinde yemeği,
külün ortasında pişen kestaneler yemeyi.
betondan evler değil benim yuvam,
salıncak sığmayan balkonlardan öte;
bir kerpiçten duvar olsun,
iki yaşlı çınar kapı önünde.
ah benim memleket kokulum,
ah benim vatanım.
biliyorum,
senin de canın yanıyor,
başında bir yazma,
bacağında şalvardan bozma bir elbise
olmayınca.
güzel gözlüm çekme kendini benden.
ben sığamadımsa bu toprağa,
selam duramadımsa rozetli beylerin,
kepli hanımların önünde,
yükseklik korkum dedimse,
bir apartmanın yedinci katından bakmaya.
uçakları değil,
kara tren katarlarını istediysem
memleketime dönerken.
bir pabucun lastikli olanını aradıysam,
sosyete çarşılarında.
gözlerimi eğmişsem,
bu diyarın insanları karşısında,
bana kızma nolur.
kızma İstanbul.

özlüyorum,
bir traktör çalışırken tarla ortasında,
çiçekli elbiselerle dağılmış işçi hanımların,
kara yüzlü çocukların,
terli adamların,
toprağa gülen bu insanlığın
eşsiz sevincini yeryüzüne dağılan.
sonra bir akşam,
soğuk bir odadan,ötekine
kestane pişen,
göğsünde çayı kaynatan bir demliği sarıp sarmalayan,
bir ana babaya,bir de yedi kardeşe kardeş olan,
o küçük,o munzur duruşlu kömür sobası olanına koşuverirken
çocuk kimliğim;
sobası yanmayan,
bir oduna muhtaç,
çorbası kaynamayan,
hatta uyurken yorganı,
yürürken bir kara lastiği bile olmayan çocukların,
derdine vakıf olmayı özlüyorum bir de.

naralar atılıyor sokaklarda,
bir çekmeceye sıkışmış ömrüm.
yangınlar,
fırtınalar,
sisli bir ormanın ortasında..
yok yok değil.
orman değil,
koca bir şehir,
her yanı yalnızlık,her yanı küskünlük.
toprağın o mübarekliğine yakışmayan,
ete kemiğe bürünmüş canavarlarız biz burada.
burası orman değil,
burası masumiyetini yitirmiş,
apoletlerin isimlerin önüne geçtiği,
sevginin unutulup
bir kuru ekmeğin kıymetinin bilinmediği yer,
burası koca bir büyükşehir.
bu insanlığa yük şehir.

- Abdullah Cemek

Paylaş:
2 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Bü'yükşehir Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Bü'yükşehir şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
bü'yükşehir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL