Kırdın bir kere
Al senin olsun
Sol yanımın solu
Ne fark eder ki
Yüreğim can kırığı dolu
Ha bir eksik
Ha bir fazla

Yaşarım her şeyi
Yarım yamalak
Bıraktığın aşk gibi
Şiirlerim gibi
Başlayıp da
Bitiremediğim senin gibi…

Henüz tamamlanmamış
Güftesi yarım şarkılarımın
Nakaratları hiç yok
Her şey
Sevdam
Sen
Ben
Hep yarım…

Cebimde biriktirdiğim
Ama bir araya getiremediğim
Kelimelerden
Cümleler kuruyorum
Öznesi sen olan…
Sakladım seni hep
Günah işlemiş gibi
Sustum!
Kim bilir belki de
Saçmalık bu sevda oyunu
Yüreğim
Can kırığı dolu…

Elini tutmak istesem
Ellerim titrer
Yakar ateşin
Çarpar yüreğim
Ve
Her şey vurur yüzüme
Can kırığı dolanır
Keser sözümü…


Oysa
Öyle bir zamanda
Girdin ki yüreğime
Ömrümü sana adamıştım
Ağlıyorum şimdi
Meğer aldanmışım…

Can kırıkları içinde kaybolmuşum
Yaşamak istiyorum seni
Sahte gülüşlerinle
Vurulmuşum sol yanımdan
Seversin demiştim
Mutlu olacağımı sanmıştım
Meğer çok yanılmışım
Can kırığı değil mi?
Ben can kırıklarına alıştım…

Çözemedim seni
Hayat;
Sabır
Şükür
Ve duadan oluşan
Üç bilinenli denklem
Olsa da
Sen o hayatın içinde
Üç bilinmeyenli
X y z denklemi gibisin
Cevabı olmayan…

Ve ben şimdi
Kayboluyorum
Yok oluyorum
Yavaş yavaş
Haykıramadığım
Suskunluklarımla
Eriyip biteceğim
Can kırıkları arasında…

//Vasiyetim olsun kimsesizlerin bulunduğu can kırığı mezarlığına defnedin//


Mustafa KARAAHMETOĞLU
26.03.2014


Değerli kardeşim Funda SAĞLAM’a çok teşekkür ederim.