Bu lânet gecede neden,
Neden?

Bu yastığın diğer ucu böylesine yalnız geliyor, neden?
Oysa bir kez yüzünün izi kalmamıştı bu yastıkta,
Olmayan anıların yoksunluğunda,

Bu oda neden bir başka sessiz,
Yatak neden daha soğuk,

Daha dün gitmiş gibi,
Zaman yolları çoktan dövdü aslında,
Bir takvimin hatrı sayılır bir parçası koptu gitti.
Kendime bakınca,

Her şey aynı...

Her frekans aynı.
Hapishanemin özgürlüğü kadar uzatmaktayım ellerimi gökyüzüne.

Son perde kapandı,
Acının tiradı yazıldı ve de oynandı,

Şimdi yeni bir oyun, yeni bir sahne ve oyuncuları,
İzleyici bile değilim, içim ağlamaklı.
Neden gölgem her zamankinden farklı?
Karanlıklar artık daha da karardı.
Ruhum neden bu kadar ıssızlaştı?
Neden bu gece yastığın öteki ucunda ellerim birini aradı?

Aslında düşününce,
Tenimin hafızasındaki sahneler dokunaklı,

Senaryoda ararken hataları

Bakınca aslında;

İhanet okunaklı.