Zaman akıp giderken sürgün günlerimden
Sürgünlük aşkların hatıralarından kalmış
Hayatın defterleri uçuşuyor zamanın rüzgârlarında
Yakalayamıyorum savrulan kalbimin yapraklarını

Kalbimde meltemlerle gülüşen uçurtmalar
Şimdi ellerim bomboş gözlerim sarhoş
Emanet sevinçlerin her anı ve rengiyle
Zaman ağlarını topluyor kederin kalbinden

Yüzümde paramparça ümitsiz ve çaresiz gülüşlerim
Beyhude aşklardan kalan sabrın acı meyveleri
Yorgun rüyaların koynunda uyurum
Hayal kırıklıklarından kalma emanet ümitler

Sürgünlük günlerim sinmiş soluk mektuplara
Oysa beyhude umutlarım solmuş yârin kokusuyla
Meltemli gülüşlere açılırken ilk sevgililerle
Mehtap akardı rüyanın meyhanesine

Aşkın masalları geçip giderken gurbetin günlerinden
Mevsimlik fotoğraflarımda soluyor gülüşlerin
Emanet ümitlerden kalma solgun dualar
Çocuksu sevinçlerin dargınlığındayım

Gecenin yıldızlı rıhtımındaki kederin kokusuyla
Ağlayarak dinledim gönül şarkılarını
Gurbetin trenlerinde solarken takvimin yaprakları
Her istasyonun elvedaları kalbimi kuşatmış

Ufkumuzu emanet bakışlar kuşatıyor
Portakal çiçekleri güneşin gözyaşlarında yıkanıyor
Hiç dönmemek gurbetin gecesinden bu aşka
Bitmez bir özleyiştir, beyhude aşktan kalan

Sahilin rüzgârları mahzun ıslıkları çalıyor
Meltemli meyhanede gecenin unutulan şarkısı
Yârin serin gülüşlerindeki orkide kokuları
Çoktan terk edip gitmiş beyhude sevinçlerim