Gönül dilinin en güzel kuralları ile sana konuştum koştum
Açtım gönül kapımı içine baktım sen orada yoktun bir hoş oldum

Âşıkların yolculukta uğradıkları çöllere baktım seni bulamadım
Aman boş ver dedim bulunmak istemeyeni arama hiç kimseye de sormadım

Aklın yetmediği alanları terk ettim seni anlamaktan vazgeçtim
Sen aşkıma değer vermedin bende bu aşkımızı anında bitirdim

Her adım attığımız yerde acılarımı gördüm
Gökte uçan kuşlara acılarımı ördüm de sana gönderdim

Dinledim gönlümde aşkı sen yoktun baktım boşuna bekler durur
Her beklediğim anlarda ihanetin kalbime zehirden oklarla vurur

Terk ettim seni ben artık mutluluğu sensiz kalınca buldum
Artık arama başka bir aşk gel aşkı bu gönlümde dinle bulursun yolu

Artık beni sen bulurum diye sakın ola bir daha arama
Sen merhem olmazsın kendin açtığın bu yarama

Artık aşkımız bize gerekli değil
Az kul olda Rahmanın önünde eğil

Aşk ile seven aşkına sevdiğinin gönlüne yapışır
Aşk dili ile konuş bu gönlüne daha güzel yakışır

Sanma sensiz ey vefasız hayallerim yüreğim üşür
Hasretimden hasta ol gece gündüz acılarınla durma ağla hüngür hüngür

Kapattım gönül kapımı aşkın ile seninle güzel oluşuma
Gönlün diken ile dolu bu inan hiç gitmedi benim hoşuma

Allah bu gönül’e aşkı vermiş saklar öldürürsün ne diye
Sende al bu aşkı ver ben gibi seni sevene etsene hediye

Vefasızlığınla paramparça olan kalbime demedin merhem olayım
Şimdi dertler içinde pişmanlıkla gezermişsin söyle hatırını ben nasıl sorayım
Devam edecek
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-