koskoca bir dünyası var Türk’ün
iklimlerin renklerine yayılan
uçsuz bucaksız bereketli coğrafyasında
ayrılmış yürekler çarpar kardeşliğe
halaylar çekilir bozulan birliğe inat
özgürlüğün demirleri eritilir ergenekon’da
ordularım gök çadıra yayılır
kılıçlar bilenir GÖKTANRI buyruğuna
koşar atlarım gece gündüz eşitliğinde
yenigün doğar karanlıkların alnıçatına ...


kar soğuklarına meltemler uğrarken
dağlarım, bayırlarım, ovalarım cemrelenir
yağmur bereketleri düşer toprağımıza
ne varsa canlanır yenigüne merhaba diyen
yirmidört Oğuz boylarım toplanır meydanda
başbuğ seslenir GÖKTANRI’dan aldığı emirle
davullar vurur, toylar kurulur erlik şanına
bahar yeşili türküler ozanın kopuzunda
yiğitlerim er meydanında kapışır
kımızlar içilir yenigüne, yeni zaferlere besmeleyle ...


ver elini endamı bahar çiçekli sevdiceğim
kırlarda hayat bulsun sevdamız
papatyalardan taçlarım süslesin başını
serin sulardan akıp gelsin aşkımızın duruluğu
söğüt dallarına salıncaklar kurayım
kuzular meleşirken ben sende yanayım
Direniş’in baharına yedi iklim çiçekleri açtırt
erit içimdeki demir dağların sarplığını
yürüt çağlayan gönlümün yüreğindeki atışına
yeşile bürünsün nevruz kokulu ölümsüz aşkına ...


zafer direniş
...