1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
488
Okunma
Yine hoş üşümelerdi, mevsimlerden,
Yalnızlığı alkışlanan,
Kimsesizliği ile hor görülüp, dışlanan kış.
Diğerlerinin aksine sevgisizlikten payını,
Gün ışığını, gecenin ayını,
O kadar sıkıntı mıydı?
Birazcık kar yığını,
Eriyip gidecekti zaten;
Sonra yine her şey aynı,
Aldı işte:
Kaçışları, burukluğu, derdin alayını,
Aldı işte:
Yorgun düşüp, yaşlanan kış.
Cevap Yaz