susmaların çıngıraklı yılan
dönüp dönüp zehirliyor içine kaçmış kadını
sonundan başlayarak yazdığın şiirle defnediyorsun
söyleyemediğin ağıtları döküyorsun toprağına
kan kokuyorsun surefza




içindeki firari şarkıların her kublesinde
şiirler yazdığın adamlar
ve adına biber sürdüğün kadın
hep beraber
hayata ölüp, ölüme diriliyorsunuz




hangi elemde kaybettin virgüllerini
özlemek son nokta umut sayfasında
koşarken ayağın takılıyor
küçücük
ve büyüklüğünü küçüklüğünden alan sevdalara

avuç açıyorsun
her gece, her gece, her gece
bal mumu gibi eriyen sırlara
kül yiyorsun surefza




sigara dumanının halkasından geçir
yüreğindeki filleri
yokladığın duvarlar yıkılsın
yakılsın kemiklerini ağlatan karınca duaları




gülümsesin
saçlarını aslanlara kement yapan kız çocuğu
gözlerine nakışlanacak borçlu hayat
alacağın var surefza







frezya