Mevsim kara kış hava soğuk mu soğuk
İçimde karda yürümüşlüğün titremesi
Tüm kelimeleri doldurdum demliğin içine
Birazda bahar kattım ısınsın alabildiğine
Soğuktan üşüyen ellerle , şiir demlemeli. .
Biraz bahar yeli biraz lodos üflemeli
Yer yer yağmur bulutları eritmeli buzları
Evet şiir demlemeli ,biraz şiir söylemeli
Biraz tarçın serpmeli, şiirin buğusuna
Kokusu sarmalı nevbaharın
Özgürce havalanmalı kuşlar karlar üstüne
Kanatlarında bahar rüzgarları olmalı
Uçurtmalar uçmalı damarlarımda
Ben şiirimi yudumlarken bir nefeste
Şiir olmalı her yanım şiir tütmeli
Baharı koklamalıyım ıhlamur kokulu bardaklarda
Demlenirken yüreğim soğuk kış akşamlarında
Şiir kaynatılır, şiir içilir ,şiir okunur
Soğuk mu soğuk bir kış gününde
Nevbahar kaynatmak bir şiirin deminde...
Ağaç kabukları soymak belkide
Kokusunu almak ,dallarda açan kayısı çiçeklerinin
Tav almış toprağın çatlamasını görmek içinde
Renkleri özlenen baharın kokusunu çekmek içine
Her kelimenin fokurdamasında nefes almak
Papatya kuruları serpmek üzerine
Gelincik tarlasından geçmek çekilen her nefeste
Kelebekler dokundu rengarenk parmaklarıma
Desenlerini çizdim harflere tek tek
Işınladım bardaklara ,demliğin ibriğinden
Öyle bir aksam işte şiir koktu her yanım.....
Belki kimse beğenmeyecek ama, ben demledim şiiri
Selma Çanakçıoğlu