5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2685
Okunma
Eski, çivit mavisi, solgun duvarlar,
Kuytu bir köşede, mahzun bakıyor,
Gözlerinden damla damla yaş akar gibi…
Dökülmüş kireçleri, soyulmuş yer yer,
Paslı büyük bir çivi, saplı kalbine…
Sımsıkı tutunmuş hüzün duvara,
Yılların anıları sanki bu çivi,
İç içe geçmiş acılarla…
Sakın çekip çıkarmayın, yarası derin,
Anılar fışkırır birden dört yana…
Perçinlenmiş, kaynamış, tutmuş pas,
Görmez misin, ne hazin, ne gamlı bakar,
Yüzünü kaplamış gibi bitmeyen bir yas…
Duvarlar, eskimiş çivit mavisi,
Suskun ve küskün, bir gelse dile,
Kireçleri yer yer dökülse bile,
Mıhlanmış kalbine tüm acıları…
Hâlenur Kor
25 Ocak 2016
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
