UĞUR MUMCU
Dostlar...
... Öyle büyük davaların insanları vardır ki; bu dünyadan tensel ayrılsalar bile, tinsel olarak halkın gönlünde ölümsüzdür onlar. İster birey olsun, ister toplum olsun, öyle bir an gelir ki, zorda kalan insanlar onların öğretisinde bulurlar çıkış yolunu. Yüreğimizde yaşattığımız ve çizgisinden gittiğimiz o kadar çok değerlerimiz var ki; bizi ayakta tutanlardan bir tanesi de 23 yıl önce 1993 yılında, haince katledilen UĞUR MUMCU’dur. Onların her birisi, gökteki ölümsüz yıldızlardır. Onlar gökyüzünde olsalar da, Kapatılan yollarımızı açmaya, karartılan yarınlarımızı aydınlatmaya, çocuklarımızın geleceğine ışık tutan ve bir büyük mücadelenin kahramanı olarak, kalbimizin cennet köşesinde yaşamaya devam ediyorlar.
Demokrasi için, insan hakkı için ve doğru haber için can veren yüzlerce aydın ve topluma ışık tutan dürüst, ahlaklı ve erdemli yiğitlerden olup, Ocak ayı içerinde katledilenlerden bazılarını yad edelim.

Metin Göktepe. Gazeteci, İst. 08 Ocak 1996
Onat Kutlar.Gazeteci, İst. 11 Ocak 1995
Ruhi Can Tul. Gazeteci, Kırıkkale. 14 Ocak 1994
Hrant Dink. Gazeteci, İst. 19 Ocak 2007
Orhan Karaağar. Gazeteci, İst. 19 Ocak 1993
Uğur Mumcu. Gazeteci, Ankara 24 Ocak 1993
Mehmet Topaloğlu. Gazeteci, Adana 28 Ocak 1998
Muammer Aksoy. Gazeteci, Ankara 31 Ocak 1990

ANILARI VE SEVGİLERİ EKSİLMESİN YÜREĞİMİZDEN...

.......................................................................................

Ugur Mumcu’nun anısına

Kırılan yüreğim
Yazan aklım
Uyanan gözlerim
Sevgili öğretmenim
Senin ardından
Ne çok yirmi dört ocaklar eskittik
Sen gittin gideli
Neler neler oldu bir bilsen
Ne çok olaylar gördük
Yerlerde süpürüldük
Sokaklarda dövüldük
Halk sofrasında özgürlük niyetine
Gaz, yedik, cop yedik, dayak yedik
Ama...
İtlerimiz gibi haram yemedik
İnan... O an, biz yine sensizdik
Kasalarda paraları
Gizli konuşmaları dinledik
Sıfırlanamayan havuzu
Ev sahibini bastıran yavuzu
Şükürcünün akladıkları yanında
Ekmek kaçıran çocuğun kelepçeli ellerini seyrettik
Seni tanımamış olsa da, o küçük yürek de sensizdi

Saçıldı Paralel planlar
Arsız suratlara patlıyor flaşlar
Belli ki aralarında paylaşamamışlar
İnşallah, maşallah diyerek
Sırlandı deste deste maniler
Aklandı kılıfa sığmayan suçlar
Gerçekler gizlenirken, biline ki onlarda sensizdi

Kasalar, kutular sıfırlanırken
Yandaşların çabasıyla
İyi uykular adlı belgesel izlerken
Bir daha anladık ki
İnan... O an, biz yine sensizdi

Kaybolan ahlak gibi mavilikleri de kirlettiler
Balık bulamayan martılar çöplere üşüştüler
Doğa, makinelerle katledildi
Gökdelenlere kurban verildi
Öyle çok kirlendi ki şehirler
Ağaçlar ayakta öldüler
Onlar, bir gül dalına sevdalı
Can veren geziciydiler
Bil ki o an, bu civan kardeşlerimizde sensizdi

Bonzay diye yeni bir uyuşturucu icat ettiler
Aşka fidan diken çocukları zehirlediler
Onlar, sapanla vurulan serçeydiler
Onlar, köprü altında bali kokulu çilekeştiler
Uyuşmuş olsalar da, bil ki onlarda sensizdi


Senin yokluğunda
Ne çok yirmi dört ocaklar eskittik
Sen yoktun içinde
Yıldızlar arasında
Buruk yüreğinle bizi seyrettin
Gel de arama şimdi, senin o kahraman yüreğini
İktidar tabağından yallaşanları görünce
Gel de arama şimdi, senin o doğruları yazan kalemini
Dost, düşman anladı ki; dünya hepten sensizdi...
Bırakın...
Bırakın ağlasın salkım söğütler
Uğur’ların arkasından...
Işıklar içinde, ruhun şad, menzilin mübarek olsun...

24 Ocak 2015