Sonsuzluğa akıp giden zamanmış, insanda ömür.
Bazısında altın olmuş, bazısında simsiyah kömür.

Bir İmkân var mıdır, o giden zamanı durdurmaya?
Durdurup ta, her anından teke tek hesap sormaya?

Gör, bak, işte yuvarlanıp gidiyoruz, paldır küldür!
Yaşa ki, yaşanmış olsun, yaşadım sandığın ömür.

Bir anlık zaman olurmuş ki, koca bir ömre değer,
Öyle ömürler olurmuş ki, bir an etmezmiş meğer!

Çok ömürler gelip geçiyor hayattan, akın akın!
Dostum yaşamadan ölüp gidenlerden olma sakın!

Ya Rab, yaşamayanı neylerim; yaşayan bir can ver!
Yüksel, boş yılları neylesin? Dolu dolu bir an ver!


Mustafa YÜKSEL