İnsanın karanlığı yargılar .
Aydınlığı sorguya boğar.
Etrafına toplanmış meraklı
Gözler sana bakar ama
Sorguya mahal olmazlar .

Hayatta öyle bir filmin
Karesi gibi değil aslında
İçinde kırıntıların birikmiş
Bir çöp yığınıdır kalbin,
Kalp torbacıklarında

Toplamak , birleştirmek yıllar alır
Çöp torbasindan birikilenleri
Ansızın tutulup atılması gibi değil
Kalp torbalarından atılması
Aylar , yıllar götürecek sevdaya
Sevdaya belkide hasret kalacaktır
Bir torba yığınında. ..


Kalp denen organda
Her mahala yer vardır aslında
En çokta sevgiye yer yoktur .
Sevmek kadar kolay bişey yoktur.
Ama hep sevgiye mağruz bırakılan
Kalp denen bu organda ...

Belki direk mutluğun
Sahibi olanlar vardır hayatta
Onlarda hüzün sahibi olmamıştır .
Bazıları hüznü biritirerek belkide
Toplarlar hüznü bir mutlulukta

Bazıları da hüznü toplar bir torba da
Giderse mutluluk yakınlaşır oraya
Giderken mutlulugunuza mahal gelmesin diye
Marifet giderken torbalar dolusu hüznü sırtlayanlarda.

Celal AYDIN