EMANET

Bir hayale meftun oldu bakışlarım.
Bakamaz aynalara korkar oldu..
Biliyorum yansımalardaki hüznü
Bulutlanmış kirpiklerimin nedenini..
Biliyorum..Offfff..offfff
Ruhumda saklı düşlerimi soracaksın
Bakamıyorum sendeki bana
Gurbette kalmış hayallerim
Hiç sorma bana mahzun gözlerimi
Sorma be sırlı aynam sorma
Gönlümdeki isimsiz toprağımı
Sorma ne olur
Bırak gülümsemelerimin ardındaki kederi
Kara kışlara bile hasret gönlüm
Yandı kavruldu kardelenim.

Diyorlar ki gül biraz
Gül ki yüzünde güller açsın
Gül ki sevda kuşları neş’e saçsın
Nasıl güleyim be aynam
Biliyorum sende bende mahkumsun
Bomboş kaldı gönlüm
Hayat damarım kesildi
Meçhule karışınca..

Hüznümle gözgöze gelmek demek
Aynama bakmak
Kaçıyorum kendimden bile
Görmek istemiyorum sende beni.
Bir sevdayı öldürdüm gönlümde.
Ahdettim bir daha sevmeyeceğim ömrümce..

Offf garip aynam offf
Nasıl da mahkum kaldın bana
Yolculayamadın beni..
Bense uğurladım yolcumu
Biçareyim be ayna
Viran kaldım bu şehirde
Bir başıma kalakaldım işte..

Tufanlara kapıldı bak vefasızın biri
Yıldırımlar eşlik etti bakışlarıma
Uğurladım sevdamı sellere bırakıp
işte aynam mahsun bakışlarımı sordun ya
Aşk mabedimde hapis özlemlerim
Bir daha asla ..asla sevmeyecek
Bu kanayan yüreğim..

Bir gün kapanacak kederli bakışlarım
İşte o zamana kadar
Ömrümce saklayacağım
Sevmesini bilmeyen vefasızın
Bende kalan bu emanetini..

Canan MeLis Bayraktar