Kötü şeyler yazıyorum bu ara.
Kendimi anlatıyorum herkese.
Senden hiç bahsetmiyorum.
Aklımı kaybediyorum,
İçim dışım cinayet.
Gözlerimin önünde suretin,
Kulağımda ambulans sesleri.
Unuttum seni, kendimi, başkasını, herkesi.
Hatırladım geçmişi.
Yarın öldüm, dün yeniden doğmuştum seninle.
Bu gün tanışmıyoruz.
Alışkanlıklarımız değişti.
Papatyalar aynı, gözlerindeki yeşilin rengi.
Belkide bulmuşsundur yerime benden daha iyi birini?
Kim dokunabilirki benim gibi bileklerine ?
Nabzının ritmini ezberleye bilir mi?
Ben, sesini doldurdum ciğerlerime nefesinle.
Kalbimi durdurdum.
Öldüm!
Söylemiştim, yeniden doğdum seninle.
Kalbim küçücük, cahilim.
Aşkı öğret bana, sevadayı.
Yalnızlığı biliyordum zaten, unuttur.
Hafızamı sil.
Herşeyi baştan öğret bana.
Ateşi mühürle dudaklarınla boynuma.
Kıskançlığı göster, açlığı.
Ulu orta gösterelim sevdamızı herkese, acıya açlık duyalım.
Uyaralım insanları, tabi yalnızca insan olanları.
Onları bulmak zor.
Kafam karıştı yine;
Sahi, gitmiştin değil mi?
Yalancılığı öğretmiştinya bana,
Hayalinle kandırıyorum kendimi.

05:55
21.01.2016
Burhan KARACA