N A R Ç İ Ç E Ğ İ M

nar çiçeğim çocuk kalbinle girersin karanlıklarla örülü gönüllere
ateş ve suyun hikayesi ile bak umutlar da açan o serçe yüreklere
aşkın coğrafyasın da sevilmek isteyen yıldızlara değil aya baksın
nar çiçeğim kokundan bırak aşkı anlatan bütün o şiir sevenlere

nar çiçeğim aşk sevdanın kısa saçlardan uzun metraj film yapmak
ateşinin kül dikenin gül gecenin gün olduğu bilmecelerle uğraşmak
gözlerin her baktığında duamdır yüreğime değdir bakışlarını ey yar
işte böyle o yüreğe değen bakışların çıkmaz sokağında kayıp olmak

nar çiçeğim bakışlar kar tanesi gözler kardelen ora güzelse sebep sen
hüzün işgalinde ki yürekleri acıtan değil sevindiren ne varsa hepsi sen
aşkı bilmeyene notası eksik şarkılar gibi gelir aynı yerler de hata verir
bir çocuğun gözleri kadar dünyada bu hataları anlayıp çözebilen sen

nar çiçeğim yakamozlarınla süslersin özlemlerle çizilmiş gün batımlarını
sevlenlere yokluğunu ezberletme yokluğunu esirgeme onlardan varlığını
bahtından kara gözlerinde sonbahar bulutları taşıyorken bile gülüyorsun
hep öğrettin ve hepde öğreteceksin küçük şeylerle mutlu olmanın yollarını

nar çiçeğim yüzünü ekşitmeden acıyı sabırla yudum yudum içmek kolay mı
zeytinyağı bal, süt saflığıyla övülürken insanın safına soytarılık yakışır mı
belki çoğunluk bilmez bizi ihtiyarlatan yaşamımız değil yaşama tarzımızdır
bavullar dolusu cümle getirsem yaşamadan kelimerle hayata tarif yapılır mı

nar çiçeğim yaşayacakların değil de asıl yaşadıkların acısı kanatıyor yüreğini
kendine gurbet olmuşsun kimse üzülmesin diye mutlu görünmek üzmüş seni
dert herkeste var neşeden haber ver diyen şair bak işte senden haber beklemiş
tabi ki haber bekleyecek vicdanı pusulası olmayan insan hiç başa tac edilir mi

nar çiçeğim dertlerin olsada sevmek için mazeret değil marifet göstermişsin
hayatın zengin sofrasında acılardan sonra tatlılarını yemiş ve ikram etmişsin
aşkta salıncak gibi gidiyor geliyor sevenler ya gidişinde ya gelişinde kalıyor
yamalı yürekler hafif acılarını konuşuyor da o derin acılarla hep dilsizsin

nar çiçeğim hasret kar gibi yağacak hayatına sorma sakın niye neden
en büyük acılara da sahip olsan sen olma huzuru kendinden esirgeyen
o yüreğini yakan ince ince ahların limanın da piyonda olursun şahta
kimseyi silmezsin mürekkebine göre barındırırsın işte böyle birisin sen

nar çiçeğim yürekten olmayan kurak sevgileri hep kovdun işin olmadı
bu kadar keder içinde bir gülümseyle mutlu olabilen kaç insan vardı
efkarlı yılların her oyasında başka hikayen işlenmiş sana nakış nakış
nakışların ipi hüzün tığı hasret işlemerle ağlamakta gözlerin payıydı

nar çiçeğim hayat işte ne tam anlayabiliyorsun ne tamamlayabiliyorsun
baharda açan umutlarını sevdiklerine mutlu olsun diye hediye ediyorsun
bir ters bir düz hayatta insan bedeni kadar değil yüreği kadar yer kaplar
nar çiçeğim bu yürekle kalbinin kapısını sevdiklerine bir ömür açıyorsun

alaturka keder