Sen bükme boynunu sakın eğilme;
Başlarız hayata küstüğü yerden;
Gelmeden başıma leş köpekleri;
Kaldırın gölgemi düştüğü yerden…

Sahte gülüşleri yürekten söktük;
Adamlık namıyla gözyaşı döktük;
Sanma ki yıkıldık sanma diz çöktük;
Dönmedik çıkılan kutlu seferden…

Yüzümde neş’den kalmayan eser;
Aynaya küfreder gözlere küser;
Pahaya sığmayan en büyük eser;
Bellidir alnımda saklanan terden…

Kahpelik diz boyu satan satana;
Olur be diyorlar yürek satana;
Sokulup yanına dizde yatana;
Nasip mi verilir dilde küfürden;

Gün oldu saklandı gözdeki yaşlar;
Gün oldu dizlere eğildi başlar;
Bizde ki bu kavga biterken başlar;
Kaç kere vazgeçtik kaçkere serden…

Sevda mı yürekte taşınan bela;
İsyana hükmeder dile müptela;
Ve senden giderken yine de, hala;
Vazgeçmez dudağa konan zehirden…

Kapanır sen bekle açılan yara;
Gecesi tozpembe gündüzü kara;
Kaşları başkentim gözler Ankara;
Kaçmak mı tövbe de böyle şehirden;

Ali ALTINLI – 19/01/2016
Saat: 21:14