Hırsımı yok edebilmem için.
Kaç kalem kağıt daha tüketmeliyim.
Yalanların arasında doğruyu bulabilmem için.
Kaç insanla daha yüz yüze gelmeliyim.

Bildiğim birşey varsa.
Oda bilinmeyenlerdir.
Pişmanlığı azaltabilenler.
Susmayı becerebilenlerdir.
Hayat bizler için.
Bugün vardir belki yarın yoktur.
Ulaşamıyacağın hedeflere koştur dur.

Sanmaki.
Bugün yüzüne gülen.
Yarın yüzüne yüz çevirmez.
Bu kilitli kapıyıda.
Açacak bir çilingir bulunur elbet.
Bomboş çöldeki göle benzer.
Bendeki nefret denen illet.
Her girdiğim sınavdan.
Payıma dersler çıkarmam gerek.
Gözlerin verir sanki emri.
Derki bana itaat et.
Kalbim derki.
Seni anlamayanları bir bir terk et.
Senmi varsın sanki.
Varlığımda hep yek.

Merhaba bak ben geldim.
Sağım solum mutluluk.
Bir tek ben kalmışım be.
Yüzü asık hep somurtuk.
Ruhum etmek ister.
Sana doğru yolculuk.
Aklım duruk, içim birazda burkuk.

Zaman geldi geçer gider dedi.
Inanmadım ya hiç!
Onca zaman geçti.
Neden sen geçip gitmedin?

Derlerki;
İçine kapanık birisin.
Belkide gördüklerim kararttı içimi.
Dışa vuramadım özümü.
Kadere çevirdim yüzümü.
Bi kere daha gülseydin.
Beklerken ölümümü.
Göremedim önümü.
Silemedim kahrolası dünümü.
Özler insan kalple gördügünü.
Anlamazlar bu kördüğümü.
Kafiyeler sırdaşım benle yürüdü.
Kustum içimi gör sömürdüğünü.
Yıprattı genç görüntümü.
Bu şiirle anlatmak istedim.
Sana karşı hislerimin bölüntüsü.
Kalem kağit buldum içimi döktüm.


Derin Yazar