Karanlık gecelerin
sert rüzgarı gibisin
bazen cayır cayır yakıyorsun
işlerken yüreğime.

Seni sevmek delik deşik yaradır bedenimde
hasretin gözlerime düştüğü anda
kara bulutlar geçiyor
gözlerimin beyazını siyaha boyuyor her gece.

Gel
sev ki;
gitmelerin olmasın
seni unutmaya
gücüm asla yetmesin.


Bir ateş düşer içime
gözlerin yanar gözlerimde
hasretinle dövünürüm
sensizlik benim külüm dü gurbetimde
har vurdun harman savurdun
çıkışı olmayan dipsiz kuyular da kavurdun
uykularımı haram ettin.

Gel
gör; ki
gitmelerin olmasın
seni unutmaya
gücüm asla yetmesin.


Seni seven yüreğim
her gece ateşlerde
dumanındayım hüzünlerin
çektim nefes nefes ciğerlerime hasretini
sensizlik zulüm
aldığım her nefes ölüm.

Gel
sev; ki
ölmelerim olmasın
seni unutmaya
gücüm asla yetmesin..........





Şiir_YARALI_34/18012016/Avusturya