Yokluk yok ki bu yolda, hayat geliş ve gidiş,
Ölüm denilen gerçek, bil ki yuvaya dönüş.
Her safhası bir başka, bilen geliyor aşka.
Hayat ciddi bir süreç, kabul etmezki şaka.

Bak dünyanın haline, uyurgezer insanlar,
Gaflet içinde yaşar, cahiller ve nadanlar.
Çılgın akan sel gibi, hadiseler dengesiz.
Zavallı beşere bak, bu akıştan habersiz.

Durmadan gün sayıyor, dün öldü yarını yok.
Cahil insan balmumu, istediğin şekle sok.
Binmiş hayal salına, meçhule çeker kürek,
Bu anlamsız haline, dayanamaz ki yürek.

Rahim ile mezarın, arasına sıkışmış,
Akla mantığa küsmüş, nefsi ile barışmış.
Azrail ardın kollar, O hayal dünyasında.
Sırça sarayda yaşar, maşuğuna sarılmış.

İşte hayat denilen, garip ve zorlu bir yol.
Hatalar ve günahlar işleniyor hemde bol.
Ecel kapıya gelmiş, beyimin haberi yok,
Mevhum gelecek için umutları nede çok.

Necdet EREM
18.01.2016