Askere yolculuk başladı gar’dan
Ağlamadım içim dolsa da ardan
Anadan, babadan o nazlı yardan
Ayrılmak sönmeyen kormuş arkadaş

Alay dedikleri uçsuz bir yapı
Başıma verdiler koskoca kepi
Eğitimde dedim ben yuttum hapı
Askerlik yapmak çok zormuş arkadaş

Yemek, içmek, uyku hepside çok az
Burda hiç kimseye edilmiyor naz
Kimisi Türk, kimi Çerkez, kimi Laz
Her çeşitten insan varmış arkadaş

Ağzımda sigaram, elimde çayım
Her gün daha artar hasretten payım
Ne zaman dolacak on sekiz ayım
Geçmiyor saatler durmuş arkadaş

Yar mektubu almak büyük hediye
Açmadan verilmez bilmem ne diye
Koca aslanı bir uyuz kediye;
Boğdurduğu tek yermiş arkadaş

Ramazan tertibim nöbet tutuyor
Gönüller köz olmuş hasret tütüyor
Ne gün geçiyor, ne şafak bitiyor
Yürekleri efkar sarmış arkadaş


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepe köy
05.OCAK.2015