Ah gençliğim diye ah etme...
Dönüp bakarsan geriye
Anlarsın kaybolanlar nerede
Ağlarsın geçen ömrüne...

Dünyaya geldik bir kere
Tek sefere mahsus
İnsana verilmiş bir hediye...
O zaman kıymetsizlik niye?

Dünya düzeni böyle,
Güzü de ba yazı da..
Aşk ta bir mevsim değil mi insan ömrümde?
O zaman tek mevsime bağlı kalmak niye?

Bir mevsim bitti diye
Hayattan vazgeçmek niye?
Gözyaşları içine biriktirip
Kendi deryalarında boğulmak niye?

Kin tutulurmu sevmek yerine,
Taş bağlanırmı hiç kalbe?
Yapıcı olmak varken
Yıkıcı olmak niye?

Yeni bir bebek gelir kollarına
Yeni bir hayat yeni bir umut,
Bazen de toprak alır kollarından
Ama hayat bu...
Devam eder herşeye rağmen...

Ne güzel bir hediye hayat dediğin
Bilirsen hakkiyla yaşamayı,
Tıpkı bir cennet yuvası...
Bilmezsen yaşamasını,
Harap edersen kendi canını
Hayat dediğin,
Cennet bahçelerinde cehennem rüyası...