Adet örfümüz bitmiş güvenimiz çözülmüş
Miskinleşti insanlar vefa duygumuz ölmüş
Cahilden cahil olmuş âlimimiz bozulmuş
İlim irfan yuvası gariptir öksüz kalmış

Sünnette de görülmez yazmaz dini kitaplar
Nalıncının keseri yontar cebe nisaplar
Ne sadaka verirler nede zekât hesaplar
Dünya malına tapmış zengin fakiri silmiş

Varsa cebinde paran meclisine çağrırlar
Tarikat ehli diye bir birini doğrarlar
Memur olmuş imamlar ezan vakti uğrarlar
Müftü siyaset yapar cemaat bezip yılmış

Gereksiz görür işte çalışmaya çabanın
Kılık kıyafet moda değeri yok abanın
Fikri alınmaz olmuş evde ana babanın
Oğul ata tanımaz söz dinlemez çok bilmiş

Kar mı kalır yanına sanma hesap vermez
Haksızlığa uğrayan bağırır tokat vurmaz
Şikâyet ehli olduk dilimiz söyler durmaz
Anlamak mümkün değil şu dünya bir hoş olmuş


ARİF BARAN (ARİFCE)


ŞİİRİME SES OLAN KARDEŞİM ERDAL SARIGÖZE TEŞEKKÜRLERİM ÇOKÇA