Okuduğunuz ve beğendiğiniz için teşekkür ederim. Saygılarımla.

Geçen gün benim de yazdığım uzun bir yorum sistemin gümbürtüsüne gitti; uzun yorum yazma konusunda beni epey yıldırdı. Okumuş ve beğenmiş olmanız yeter. Saygılarımla.

İstanbul'dayken İştarbaks'lara öyle derdik (Böyle dememe bakmayın, müdaviyimdir), hele de Bağdat Caddesinde 6 tanesi bir buçuk kilometrelik bir alana sıralanınca. Saygılarımla.

Şiir yazmamaya çalışıyordum: Malum, bir dize başkasınınkine benzese çarmıha geriliyorsunuz. Ama bugün terk edilince boş gelen şehir şiirlerinden birine denk gelince susmadan edemedim. Sevgilerimle.

On iki dize kuralını geçtiğimin farkındayım (On iki dize kuralı: Bu sayıdan az dize olursa Seçki Kurulu o metni şiirden saymıyor, güne de getirmiyor)

Hepimiz paylaşmak istiyoruz. Bazen civarımdakiler yetmiyor, geçmişe gidip hayalimde oradakilerle paylaşıyorum. Peki o paylaşacak kişi olmadığı zaman şehir sokakları boşalıyor mu?

İstanbul sokakları o kadar dolu ki, sanmıyorum ki kimseyi yalnızlığıyla bıraksın. Şehrin kişiye boş gelmesi şairlerin yetilerini aşmış durumda. Sabiha Gökçen'le İstanbul Atatürk arasında aktarmam vardı ve altı saatim olmasına rağmen bunu göze alamadım.

Kaldı ki ''Ya onunla hiç karşılaşmasaydım'' faktörü var. Anastasia (Her kimse) ile hiç karşılaşmadığım bir hayatı yaşıyorum. Fena da değil hani. O yüzden gönlümüzden geçenin yokluğu da o kadar hayati olmuyor (En azından bana İstanbul'u boşalttırmıyor)

Saygılarımla.

Güzel Garip şiirleri yazabilsem mutlaka şiire daha fazla zaman ve emek ayırırdım ama benimkiler konservatuar öğrencilerinin yanında reklam cingılı yapan birisininkiler gibi duruyor. Yine de güzel sözleriniz cesaret verici. Saygılarımla.

Güzel Garip şiirleri yazabilsem mutlaka şiire daha fazla zaman ve emek ayırırdım ama benimkiler konservatuar öğrencilerinin yanında reklam cingılı yapan birisininkiler gibi duruyor. Yine de güzel sözleriniz cesaret verici. Saygılarımla.