Nakkaş Nakkaş işledi yüreğine,
Şirin’ine olan sevgisini.
Fırçasından döküldü,
Sevgi desenleri..

Sultan Mehmene Banu’ya, aldırmadı.
Şirin için, talip haberini ulaştırdı.
Sultan; bu sevdayı vurma yokuşlara.
Şirin ile Fehatı boğma sularında.

Şahinkayası ıraktan yakın olurmu.
Ferhat’ın gönlündeki Şirin aşkı vuslata vururmu.
Hiç sevene külüng ağır olurmu.
Vurur kayaların böğrüne.

Kayalar yol verir suya sevene.
Uzaktan gelen suyun sesi yankılanır şehirde.
Mehmene Banu, planlarına kuban verir iki fidanı.
"FERHAT ŞİRİN !" sesleri yankılanır koca şehirde.
.
Su akar Amasyada bütün coşkusuyla.
Lakin seven yürekler yoktur artık bu dünyada.
Gömerler Aşıkları kara toprağa yan yana.
Gelince zamanı biter mezarlarında da birer gül

Kara sevdaların hatrına
Yeşilırmak akmış, Amasya’ya.
Ferhat’ın alın teri Şirinin avuçlarında…