Hicrana büründü taşıyor hane
Azıcık huzur sal, gadan alayım
Sabrım son kertede bulma bahane
Hüzne verme mahal, gadan alayım

Ayrı bırakarak eşsiz gülüme
Bile bile beni, itme ölüme
Gecenin bir vakti dokun zilime
Şevkle kapımı çal, gadan alayım

Azapla yansa da, tümden ciğerim
Çile senden gelsin boyun eğerim
Çıkınında hâlâ, varsa değerim
Yarama merhem ol, gadan alayım

İlkimin ilkisin her şeyden önce
Düşmüşüm peşine gündüzüm gece
Dur durak bilmeden hem de delice
Saniyelerim yıl, gadan alayım

Gönlünü gönlüme, yapıver revir
Kır kör inadını, geçmeden devir
Bu kötü kaderi, tersine çevir
Daim kıyımda kal, gadan alayım

Hasret öyle kolay edilmez tehir
Yokluğunla hiçtir bu koca şehir
Yani demem o ki, her günüm zehir
Ne çektiğimi bil, gadan alayım

IŞIK der sergile, insani duruş
Sevgiden gayrısı etmez bir kuruş
Aşığa yakışmaz sırtından vuruş
Gel yüreğime dol, gadan alayım


Azimet IŞIK 05.01.2016 ÇEKMEKÖY İSTANBUL