gizli saklılarda dikizlerim kendimi
sürünürken görür rotamı kaybederim.
bir patikam olmalıydı benim.
gitmek için değil. dönmek için.

harflerimi seçerken alfabeyi unuturum
zihnim alengirli umutların uçurumu
kim kaybetmemiş ki saf umudunu
bilmiyorsun ki uğurumdun.

gecenin sesszliği mümkün mü?
çakmağım göz kırpıyor. hafif tebessüm
sabaha henüz varsa gece muazzam
keşmekeş duygular bu keşmekeş!

velhasıl yorgunluk diz boyu
yollar bitmiyor da patikam yol boyu
içerken dışımı, yazarken içimi döküyorum
oradan burası fazla karanlık görüyorum.

bu bir vaveyla heryerden duyulan
ucum bucağım yok ruhum duygusuz ulan.
tutsağım zaman kavramına anla.
patikamı belki bulurum da, seni asla.

ben buradayken ruhum 84’ü kovalar
bitkinim kaçıyorum umutlarım kovalar
ben giderken sen dönme oradan.
hasret var iliklerimde. gitme sızlar ulan!