4
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
895
Okunma
yarısı yenmiş bir elmanın içinde saklı kalan çocukluğun ağlar
güz uykusuna yatan bahar gibi
büyülü sandığa kırk kilit vurur çocuk masalların
peltek peltek ilk hecelerinde anne yoksunu yetimliğin sızar
çık büyülü bu şehirden güle oynaya yıldız topla
denizde yıka tüm öyküleri
yakamoz serpiştir satır aralarına şiir niyetine
hani bilir misin ağlayan narın hikâyesini
gönül sarmalında gizlenmiş kederine benzer
deştikçe dağılırsın tesbih tanesi gibi
dağıldıkça küçülürsün lakin acılar katmerli
güle güle çocuk yara almış tüm öykülerden
bir avuç kiraz pembesi düşlerinden
yağmurun ıskaladığı hayatlar bir avuç kum
bilir misiniz biz büyüdükçe çocukluğumuz küçülecek
Mahmudiye Düzkaya
5.0
100% (8)