bu gün günlerden densizlik
mevsim bahar
ayın hiçbir önemi yok

kendimden uzak bir şehir düşlüyorum
geride bırakıp acısını varlığımın

inanıyorum
dışarıda bambaşka bir hayat var
kendinden kaçanlara
g i d i y o r u m

densizlik bu ya, güneş bile tersinden doğmuş
balıklar, cennetle muştalanmış olmalı ki
martıların ağzında can vermek için çırpınıyor
deniz, gökyüzünü resmetmenin verdiği gururla
daha bi dingin


sekiz otuz, üsküdar beşiktaş seferi
insanlar hayata geç kalmış
ömürlük bi yolculuk yapacak gibi tedirgin
ve nizami bir düzende yerlini almakla meşgul
son yolcunun da teşrifi ile yol alıyoruz

biliyorum o da burada, beni arıyor

gözlerim gözlerinde asılı kalan bayan

evet yaklaşıyor

üç adımlık mesafeyi
bir ömre denk düşürme çabasında ilerlerken
karşıma oturması an meselesi
bu istikrarlı duruş beni daha bi çekiyor içine
yine kendimden düşüyorum korkusuzca

illegal bakışmalar
tüm tedbirlere rağmen inadına direnç gösteriyor
tam sevecek oluyorum ki
günahlarım titriyor dudaklarımda
ahh bu şeytan, nasılda organize ediyor her şeyi
sevmekten ziyade, sürünmeyi yeğliyorum o an

lakin günaha çok var daha
şeytanı dışarı salıversem de
içimdeki meleklerden biliyorum
şimdilik her şey sevap aşamasında
hattâ üç beş meleğin
çıkıp tezahürat yapmaması için hiçbir nedende yok

gör ki aşk
bütün bunlara yataklık yapıyor
kan basıncı hadsizce yükseliyor damarlarımda
anlayacak diye de ödüm kopmuyor değil aslında
bir bilse! kalbi kalbimde atıyor

ama biliyorum o da sevecek

kendini şiddetle açık edişi
beni hiddetle tahrik etse de
son sinyal çığlığı ile aynı anda atak yapacağımız aşikar

ve işte
dudakları oynadı evet, evet
o cennetten düşme sesi ile seslenecek

aman tanrım
dili tıpkı yavru bir ceylanın
yoncayı kavrayışı kadar zarif
ve bi o kadar sert olmalı

kelimeler mızrak gibi saplanıyor
kulaklarımdan girerek beynime

aşk diyor bayan aç mı diyor yoksa… gözlerimi
öyle ya bu duygunun besin kaynağı
aç gözlerini

onu dengesizce sevebilme görevi ile
onurlandırılmış olmamın verdiği cesaret
kınından çıkarıyor beni
olabildiğine sert vuruşlar yapıyorum dudaklarına


aç gözlerini aaaaaç
ben geldim, sana döndüm işte
uyanıyorum ömürlük bi uykudan sıçrayarak
düşüyorum ebedi bir yolculuk içinden

elerimde üşüyor sıcaklığı
ve ben kahretsin yine kendimle onsuz



(bir dahaki sefere kadar elveda bayan)