ağır gelen hep ben olsam da gönül tartında
adımı gizlice köşelerde sayıklasan da
benim gibi üzülme kıyar mıyım canına
kara duman olup da gökyüzüne savrulma

yansa yüreğin bir yudum suya dayanılır
içinde dağ olsa bile özlemim çekilir
bel ki gecelerce uykuların da bölünür
korkma karanlığa bir ışık yakmaya kalkma

karşılaşınca görmezden gelsen de her yerde
aşk desen bana kendine itiraf etsen de
dolaşıp yine dönsen de yabancı düşlerde
yıkma hayallerini kendi ecelin olma

bir yürek ateşiyle çaresiz kavrulursan
vursa can bildiklerin hep yalnız bırakılsan
o acı sözlerini ve beni hatırlarsan
o zaman kanlı yaş dökme diz üstü yıkılma

sırtını döndüğün sızılar omzundan tutsa
kalabalık içinde arasan da günlerce
umutların saçlarını tarasın yıllarca
yapraklarını döken dallardan beter olma

içindeki o çocuk ağlasa hiç durmadan
sakın susturarak büyütme ve yolcu etme
eğer ki bunu hissedersen, ona yüz verme
seni delice seven benden de beter olma

ve bir gün pas tutarsa anahtarı kalbinin
dikkat et seni sevdim diyenler açamasın
kalbimden seslenişler gücüne hiç gitmesin
ona, acıyıp sevdim deme için parçalansada.

Nuran KARACA18:34 06.01.2016