0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma
Çok küçüktüm o zamanlar
Geceleri bakardım yıldızlara
Onları melekler sanardım
Seni getirecek olan
O zamandan düştü içime kor ateş
Yaktı durdu hep, etmedi hiç pes
Bekledim hep seni
Gülün baharı, karanfilin kışı beklediği gibi
Gönlümün tahtı boş kaldı
Bekledi prensini, bekledi hep
Gecenin gündüzü
Leyla’nın Mecnun’u beklediği gibi
Yoruldum bu bekleyişten
Hiç doğmadı bana güneş
Hiç sevmedi ay beni bu yüzden
Melekler bile kızgın bana
Seni bu denli sevdiğimden
Hiç kalmadı kralsız bu kadar bir ülke
Hiç batmadı bu kadar güneş kutuplarda
Benim seni bekledigim kadar
Artık, beklemiyor ruhum seni
Kalbimin dağıldı bütün odaları
Ve alıştı bu gönül
Kuraklığa, mutsuzluğa, yalnızlığa...
5.0
100% (2)
