mısraları yanlış yorumlamam yoksa; şiir de 19 adet "gel" şart var,
bu 19 adet şartı kalburuma, eleğime vuruyorum, anca kan ter içinde ve kendi bakış açıma göre ;

"Gafletin can alıcı uykusundan uyanıp"

gaflet uykusu ben bıraksam da bırakmaz peşimi, gelemem.

"Aşk denilen ecele günde yüz bin can verip
Ölüme yumruğunu vur da öyle gel bana"

bu mısra beni boğar, kulaç atamam, aşamam, gelemem.

"Takındığın hicabın kaybolmasın merakta"

bu mısra için yorum bile yapamıyorum, şaşkın ördek misaliyim, gelemem.


"Rahata zehir döküp hasret denen yokuşta"

bizim nesil için (82 kuşağı diyorum ben) rahata zehir döktüm diyen varsa, koltuğunun altından geçeyim, gelemem.

"Kâr zarar defterini dür de öyle gel bana"

burada anlatılmak istenilen, ne cennet sevdası- ne cehennem korkusu kabilinden ise, çok denedim, çok düşündüm, yapamıyorum... neden cehennemi isteyesin ki diyor içim, neden cennetten vazgeçesin ki... iki arada bir derede yine gelemem...

diğer şartlara rağmen kör topal olsa bile, gelebilirim mi? belki...inşaallah.

"Demli çayın başında her sigara yakışta
Bir hayalde bin serap gör de öyle gel bana"

bu şart için ise kanatlanıp dağ tepe aşanlardanım, ancak bir albatros misali deryayı aşabilir miyim bilmiyorum...

şiir çok güzeldi hocam...

kaleminize sağlık, ömrünüze bereket.
saygılarımla..