4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
Seni tanımadan önce,
Ben ne hoş bir çocuktum,
Kimsenin işine karışmazdım
Kendi yağımda kavrulurdum
Aslında bir bakımdan da
Ne kadar boş bir çocuktum
Aşk’ı oyun sanıyordum
Her gün kazanıyordum, kaybediyordum..
Ta ki bir gün sen çıktın karşıma
Masaya oturdum bilmiş bir tavırla
Bakmadım yuvarlanan zarlara
Ya düşeş ya hep yek gelecek diye nasılsa..
Tüm kartlarımı açtım masaya
Bir daha kalkamadım ayağa
Aşkmış en büyük kumar ah
Son attığım zar geldi dubara..
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz