Bakma
Yalnızlığıma
İçim gibi atar benzim bazen

Hani
Uykular haram olur
Sabahlar buram buram yağmur kokar ya

Çıkmaz sokaklarımda
Kaybolur giderim işte zamanlı zamansız

Gürültülü yazsam da arada bir
Vakitsiz kalkar hep gemilerim duyuramam

Bu yüzden/

Gözyaşımı
Ne gören ne duyan olur
Çokça üşürüm belki çoktan da fazla

Yanıltmasın beyazlarım
Gecenin demi düşer üzerine
Mehtaptan anıları göç eder koynuna

İyiyim ben
Noktası gelmedi henüz öykümün

Ara sıcak gibi
Servis olmak o kadar da kötü değil
Biraz kanun gibi yakıyor sadece boğazımı işte

Bakma
Gözlerimin solmuşluğuna
Kalbimde saklıyorum asıl gözleri

Her sabah
Birlikte yürüyoruz
Aynı bankta dertleşiyoruz iyi geliyor

Keşke hayat da
Şiirim kadar yorgun olsa
Belki bu kadar ayaz vurmazdı sırtıma

Belki belki neyse !

Birazda
Yarına kalsın

Makamı kış gibi
Dili kurutuyor yoksa