Sormadık hiç birimiz hangimiz günahsızız
Hep şüphe hep parçaladık insanlığı
Ağlayana güldük düşene tekme attık umarsız
Kıtlıkta delirdik unuttuk elimizdeki varlığı
Söyleyin insanlar acaba ne kadar insanız
Masum bir yürek kimde var cesaret hangimizde

Bir lokma ekmek için bin cefa çekmedik mi
Yolumuza taş koyanla onurumuz adına dövüşmedik mi
Yetmediği yerde canımız pahasına çile çekmedik mi
Uykusuz gecelerimizde yuvamıza yoku var etmedik mi
Bir nebze hastalığa baş dikip ervahımızı düşünmedik mi
Yokluğu gördük harama elmi attık bu yürek hangimizde

Işık su ekmek el altında maddiyat kimin uğrunda
Şerefi bencil etmiş insanlık bu kimin umurunda
Bir gün dönerken yuvana yıkılsan kara toprağa
Ana bacı evlat dayı hala emmi derken gitmişsin sonunda
Toprağımı özledim çebici kaysısı bulguru ve kokusuyla
Yıllara meydan okumak dertlerinde yok olmak boşuna

ŞU FANİ DÜNYADA BİR MEHMET KADAR
HUZUR HANGİMİZDE

Mustafa SARIVADİ