3
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
1175
Okunma
bir katedralden sarkıyor kirlenmiş sakalların
aminsiz dualar eşliğinde
çiziyorum üzerini kırmızı kalemle...
sana tanıdığım bütün hakları
asıyorum bir bir saçlarımın tellerinden
imtiyazsız bir ezgi yükseliyor dilimden
ardından koşuyor çarıksız bir sürü çocuk
-yalın diyorsun
ehli bir yalan ile..!
yalanlıyorum gözlerimle
kutsal, kutsuz sevdanı!
sapına karışmış samanı dünyanın
yitik bulutlar arasından
göz kırpıyor yağmur katreleri, toprağın anasına
ki sen tanımazsın ne toprağı
ne anasını değil mi?
ama iyi ekersin
kötü biçerken
ve satarken anasını koskoca bir geçmişin!
Cevap Yaz
