bugünümden geçmişime uzanan
kayıp bir zamanın
ve silinmiş bir hatıranın
izdüşümü olabilme olasılığını sevdim ben senin




olmayan bir fotoğraftan
gülümseyen sendin her şehirden
sesinin beynimin duvarlarına çarpmasını
ve kırılmasını kalbimde parça parça
yörüngemi şaşırdığım bazı anlarda
başımın üstünde olmayan bir gökten
mavilikler yağarken
ve uçarken kanatsız martılar
günlüğüme düştüğüm sırlı aynalardan
adını bilmediğim sarı çiçekler derledim saçlarımdan




ne med olabildim sana ne cezir
olsam olsam bir cezire olabildim en sırlısından
ve en suskunundan




toprak kokusu düştü mü burnuna
hani şu göremediğin kaf dağından burun ucuna?
bazen doğrulmak değil
bakmak değil
eğilmek gerekir yarana
sarı saçlı kıvırcık bir oyuncak bebek bu
kırıldı çocukluğu
hadi onar analığından
var mı o yürek sende?
yoksa
göm onu bugünden geçmişe uzanan
o kayıp zamandaki
kayıp kıtaya
yansın hatıralar!
























02:00/19.12.2015