Benim iki aynam var,
Gülersem gülen !
Ağlarsam ağlayan !
Biri buz, biri volkan...

Biri Cam biri Can...
Biri dışımı gösterir,
Biri içimi !
Her ikiside çok kırılgan...
Biri sözle, biri düşse kırılan...

Korkarım itinayla tutarım
Elimden ah bir kaysan;
tuzla, buz olacaksın,
Cam/aynam !..

Acı dille;
yerden yere vurulan,
kırılıp, kanasada !
bir tek tatlı söz ile,
yaralarını saran,
kırıklarını bir çırpıda onaran...
Can aynam !

Tozunu aldığımız,
itinayla kullandığımız,
Cam/dan aynalarımız,
çirkinsek sokar gözümüze,
yaşlansak vurur yüzümüze !...

Yürek aynamızı her gün sevgiyle cilalayıp,
varsa riya, giybet, nefret, tozlarını alalım !
bizi aşsın ışıltısı, yayılsın tüm evrene...

Ey benim iki gözüm !
Cam/dan aynaya değil,
Can/dan aynaya ;inan !...

Acımayı gülmeyi ağlamayı bilen !
kendi ağlasada;başkasını güldüren !
iyi;ki varsın, sevgi dolu yürek aynam !...

Diyorum;ki ben her zaman !
herkes bakmalı yüreğinden,
içinde yaşayan, yaşatan aynasına !
Hemde her saniye, her salise, her an,
her zaman doğru söyler, CAN AYNAM !...


28 ARALIK 17:18 2015
M E L E K