Dağıt karanlığı gir düşünceme,
aydınlat yorgun düşen yüreğimi
üşüyen bedenimi.



güneşim olsun bir mum gibi yanıp sönmeyen
ararken gözlerini
yüreğimde ki bu aşkın olumsuzluğunu hiç görmedin
ben sana sevgi mürekkebiyle olumsuzluğu yazdım
oysa sen sevildiğini hiç bilmedin.



teslim ettim gözlerimle gözlerine her sevabı
neydi bu aşkın ahi ayrılığın günahı,
açmıştım sana kalbimin kilitli olan kapılarını
beni yıkan hasretindi ayağa kaldıran da sevdandı .



yepyeni bir güne
uyanmalıyım gözlerinde
dokunmalıyım saç tellerine
karanlığa inat
ısıtmalıyım üşüyen yanlarımı..



ben bu sevdanın gurbetindeyim
sılam çok uzak bana hüzün iklimindeyim
gece gündüz hasretine tutuklu kaldım
yaralı yorgun yüreğim
gönülden sevdim her gece yandım
oysa ben seni sevmeye hüküm giydim...



hasret kokuyor gurbetimde
toprak kokuyor gözlerimde
sen uzaklardasın ya
gönül tezgahımda hüzün kokuyor
ikinci baharlar kesmiyor beni
kalmalısın yüreğimde
sensizlik acı versede
öpmeliyim gözlerinden ....





YoruM_Gülşah_Gayret
ŞiiR_YARALI_34