0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1457
Okunma

Sessiz bir çığlığım kendimde,
Diyarbekir gibi!
Üstüm başım yamalı, yırtık!
Dilim lal
Suküt’ümda..
yılların haciz ettiği tebessümler..
Suskunum Susturulmuşum..
Sensiz bir yetimim kendimde,
İSTANBUL gibi!
Kendime daldığımda doluyor gözlerim..
Hayal kırıklıklarım batmış sanki yüreğime
Küçük bir çocuk gibi
Sebi gibi...
Sensizliği,
sessizliği,
yalnızlığı,
ADAM gibi ağlamayı öğreniyorum sevgili..
- Yunus Bozyel
5.0
100% (7)