Selam olsun benden tüm insanlara
Gözü yaşlı bağrı kara olanlara
Geldik dünya hanına muhabbete
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle

Ne şehir dedik ne köy gezdik hürmetle
Gördüklerimiz insanlarda gezerdi merhametle
Hiç biri gezmezdi basmazdı toprağa heybetle
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle

Bir güzel sözümüz gezdi ummanda
Sevgiyi aşkı bindirdik gönderdik insanlara limanda
Birbirini seven insanları gezer gördük ummanda
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle

Kâinatı gördük yürür ayaksız
Gökyüzünü gördük durur direksiz
Rahmanın yarattığı gönlü gördük aşk çiçekleri açar topraksız
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle

Ne güzel onlarla camide safa dururduk
Nefis şeytanı iman ile boğdururduk
Nefret ile gezen olmazdı gül eker dağıtırdık
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetle

Şimdilerde herkes birbirinin hayatı ile oynuyor
Bilmem ne oldu da insanlık nefret ile bir oluyor
Gönüller gülmeden bir bir soluyor
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetimizi kaybederek

Kul Mehmet’im güzel insanlar gitti dönmez artık
Onları takip ederken yolumuzu kaybettik battık
O güzel günleri ararız bulamayız her şeyi edepsizce dağıttık
Gidiyoruz dönülmez yola hüsnüniyetimizi kaybederek
Mehmet Aluç-Kul Mehmet