Teşrinler sona erdi ve aylardan aralık
Bir pazar sabahında yadıma düşüyorsun
Belki gelirsin diye gönül kapım aralık
Yokluğunda gönlümde buyuyor üşüyorsun
Damağımda tadın var kahvemi yudumlarken


Sen efsaneler gülü Belkıs’ın diyarından
Mırranın acısından kaç hatıra taşırsın
Geçen günler eksiltmez güzellik miyarından
Rüzgar beni alıp da Kafdağı’ndan aşırsın
Aklımda hep adın var kahvemi yudumlarken


Efsaneler deminin yegane gülü sensin
Kahvenin köpüğü hep taşır hayalinden iz
Gönlümün sayfasında değişmeyen desensin
Gülüşün şiirime ilham olan eşsiz giz
Gül misalce yadın var kahvemi yudumlarken


Hatıra atlasında gamzen sihirli nakış
Kahvenin kokusuyla harmanlanır gülüşün
Gülüşünle bahara tebdil eder kara kış
İçinden sen geçersin efsane soylu düşün
Kırk yıllık miadın var kahvemi yudumlarken
Ankara,27.12.2015 İbrahim KİLİK