4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
916
Okunma
Yoğun bakım odasında
Yakında ki bir hasta
Fişini mi çekmişler
Hemde tam şuracıkta
Durakladım bir anda
Ne çabuk bitmiş ömür
Bir gülüş molasında
Toparlayıp örttüler
Ne acıdır bu duruş
Donup kaldım o anda
Tutunarak oturuş
Ağlayan yakınları
Kabul değil karşı koyuş
Meğer daha çok gençmiş
Küçücük çocukları
Kopuyordu bir çığlıkla
Anne gitme feryatları
Oysa;
Gidecegi yer daha kalabalik
Bizde baktık arkasından
Yaşıyorken pervasız
Çaresizken alık aĺık
Ölüm anı bir mıh gibi
Çakılırken nefese
Her canlı ölümü tadacaktir
Ve biz bunları bile bile...
Yaşarken ölümü rafa kaldır
Dünyaya paraya şana saldır
Işte;
Hayat böyle bir haldır
Alır gider bir gün işte son nefes
Veee.. bizimki de bilerek lâdess...
Selma Çanakçıoğlu
5.0
100% (6)