1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
738
Okunma
Bıraktım kendimi, rüzgara yele
Gülmedim diye ben, hayattan yana
Hep lanet ederken, doğduğum güne
Başıma iş açtım, dert geldi bana.
Amacım kalmadı, hayattan yana
Ben artık yorgunum gülemem daha
Giderken bir düşsem, gittiğim yolda,
Uğraşsam kalkamam, anlayın beni.
Dalında sararmış, bir yaprak gibi
Soldum’ da sarardım, beklerim şimdi
Bu yaşam gün be gün, yorarken beni
Dert geldi taht kurdu, şu tatlı cana.
Ellerim başımda, bakarken yere,
Düşünür dururum, ne yaptım diye
Düşünüp kızarken, düştüğüm derde
Sen şükret bu ne’ki, dediler bana.
Olunca hayattan, yaşarken bıkan
Meğersem bir tuhaf, olurmuş insan
Kul Yüksel sevmezmiş, dünyayı inan
Allattı düşündüm, hak verdim ona
23 Aralık 2015
Ahmet Yüksel Şanlıer
5.0
100% (1)
