2
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1481
Okunma
HOCAM, ÖZÜR
Bizim ustalara saygımız çoktur,
Edepsizlik değil, işimiz aşktır.
Varsa bir gaflet ve de delalet;
Bizlere yakışmaz, törede yoktur.
Bu nefis her dostu tutup sarmazsa;
Doğru söze boynu eğik durmazsa;
Ne diye de nefes alır yaşarım,
Hangi yüzle kalem alıp yazarım.
Ya yanlış anlattık, hocayı kırdık,
Ya anlatamadık, boşuna yorduk.
Durup dururken de, telaşa sardık,
Üzdüysek hemen de kalem kırarız.
Cahil kalem aşkta daha çok yeni,
Hocam öğüt alıp dinleriz seni.
Hele de bilerek üzmek ne demek;
Kendisi bırakır bu kalem beni.
Bizim kalem daha çokca çelimsiz,
Sanır kendisini bir an ölümsüz.
Mürebkep de kuldur birgün biter de,
Tutar bedduası, üstad isterse.
23.12.2015
MCİO
Cevap Yaz