1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1647
Okunma
Ne zaman ki Sarıkamış deseler.
Üşüyorum üşüyorum arkadaş.
Her iki koluma birden girseler.
Düşüyorum düşüyorum arkadaş.
.
O an göz yaşlarım donup buz tutar.
Sanki içimde büyük bir çığ kopar.
Bütün benliğim duman fırtına kar.
Şaşıyorum şaşıyorum arkadaş.
.
Tamda doksan bin Mehmet dile kolay.
Dayanılır mı vay anam vay ki vay.
Yok muydu gökte hiç güneş yada ay.
Küsüyorum küsüyorum arkadaş.
.
Yutkunup unutuyorum sözümü.
Nasıl acı kemiriyor özümü.
Hatırladıkça yüzümü gözümü.
Kaşıyorum kaşıyorum arkadaş.
.
Dur deme bana sakın Sarıkamış.
İçlerinde daha çocuklar varmış.
Allah’u Ekber dağlarında kalmış
Taşıyorum taşıyorum arkadaş
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz